Antwoord op open brief

/1 Reactie/in , , ,

Als team voor de pastorale eenheid Sint-Salvator,
waar ook de parochies van Berlaar deel van uitmaken,
kunnen wij niet langer zwijgen.

Onze kerk is in verandering: minder priesters, te veel kerken en parochies, te weinig schouders om de zware lasten uit het verre en het niet zo verre verleden mee te dragen. Pastoors staan vandaag voor ongeziene uitdagingen. En toch koos Michel Brasseur er op zijn 40ste voor om die uitdagingen aan te gaan. Hij had ook gewoon een zeer goede leerkracht wiskunde kunnen blijven.

Pastoor Michel gaat voluit voor zijn opdracht. Hij kan daarbij op ons, het team van de pastorale eenheid rekenen. We bouwen samen met alle parochianen aan onze kerk van morgen. Pastoor Michel heeft ons een nieuwe dynamiek gegeven. En natuurlijk horen daar veranderingen bij. Die worden zorgzaam geïmplementeerd, met respect voor en gelukkig ook met veel begrip van betrokken parochianen. Pastoor Michel is er in geslaagd om een nieuw momentum te creëren binnen onze parochies.

Maar sinds het overlijden van pastoor Eric, nu bijna vijf jaar geleden, blijven enkele mensen in Berlaar, —absoluut een minderheid—, verbeten en uiterst agressief vasthouden aan wat eens was. Ze blijven strijden voor hun eigen parochie binnen de parochie, hun eigen wereldje, zonder bemoeienis, zonder solidariteit, zonder regels van bovenaf. Ze deinzen daarbij voor niets terug. Ook niet voor de tientallen leugens in een zogenaamde open brief die ze anoniem ondertekenen met een onheuse identiteit en waarbij ze hun eigen aandeel in dit conflict ontkennen. Onze bisschop heeft gelijk dat aan deze strijd een einde moet komen. En enkel door open en eerlijk overleg is dat haalbaar. Daar ijveren wij al vijf jaar intensief voor, en we zullen blijven volhouden.

Tenslotte zijn we verbijsterd over de manier waarop de nationale (!) media zich welwillend opstelt om een forum te bieden voor deze persoonlijke afrekening van enkelen tegen onze pastoor. Terwijl beschuldigden volgens terechte deontologische regels anoniem blijven, wordt onze pastoor Michel Brasseur met naam en toenaam door het slijk gehaald op basis van een op zijn minst dubieuze open brief. Ook hij heeft recht op bescherming van zijn naam, zijn functie en datgene waarvoor hij staat.

Laat het een oproep zijn om weg te blijven van sensatiezucht en een pleidooi voor evenwichtige berichtgeving die de stem van alle betrokken partijen beluistert.
Steven, Luc, Jörgen, Ludo, Jef en Geert
teamleden van de pastorale eenheid Sint-Salvator

Vergaderen in Sint-Willibrordus

/0 Reacties/in , ,

Tegenwoordig wordt er heel veel nagedacht over nevenbestemmingen die het gebruik van onze kerkgebouwen kunnen versterken. In onze Sint-Willibrorduskerk in Nijlen is dat geen nieuwigheid. Daar kreeg een zijkapel al een hele tijd terug een nieuwe bestemming nadat ze met een grote glazen wand werd afgescheiden van het kerkgebeuren. De zijkapel wordt multifunctioneel ingezet. Zo wordt er ook regelmatig vergaderd.

Vorige week vergaderde er een ietwat onverwachte groep mensen. Vanuit het bisdom werd gezocht naar een plaats in de buurt van Lier waar in de nabijheid van een treinstation vergaderd zou kunnen worden door adjuncten en dekens van vicariaat Antwerpen en vicariaat Kempen. Deze ‘voorname’ gasten werden warm onthaald met koffie, thee en een heerlijke cake die koster Liesbeth voor hen gebakken had. Hun dankbaarheid, na een geslaagde vergadering, was groot.

Heb je ideeën over nevenbestemmingen in onze kerken, aarzel dan niet om ze te melden. Wie weet maken we er dan samen werk van.